Dordrecht

De plaats waar we de winter door zouden brengen, moest aan een aantal voorwaarden voldoen. De mast van boord halen was voor ons eigenlijk geen optie. De haven moest dus met staande mast bereikbaar zijn. Vanwege de geplande hulp van Tineke in het gezin van Rens en John was een snelle bereikbaarheid van Oss per openbaar vervoer ook een belangrijke eis. Ook wilden we graag wat levendigheid in de directe omgeving.

Tenslotte moest de jachthaven bereid zijn om ons als overwinteraars te ontvangen en de nodige faciliteiten als douches en een wasmachine beschikbaar hebben.

Dordrecht bleek aan alle wensen te voldoen. En meer dan dat. We zijn in de jachthaven van de 'Roei en Zeil' zeer gastvrij onthaald door een bereidwillige havenmeester en met diverse leden en omwonenden hebben we een leuk contact gehad. En advies of daadwerkelijke hulp werd altijd spontaan aangeboden. Naast ons lag Chautauqua van Don en Priscilla. Deze Amerikanen waren al zeven jaar onderweg en bleken echte buren. We hielpen elkaar waar nodig, zij met hun schat aan ervaring in het onderweg zijn, wij met de typisch Nederlandse aangelegenheden.

Het centrum van Dordrecht zelf is zeer de moeite waard. Veel van de staatkundige en religieuze Hollandse geschiedenis is nog herkenbaar aanwezig. Ook de museums zijn de moeite waard. Al met al een aanrader voor wie ooit een overwinteringplaats met zijn boot zoekt.

Swalker

De winterstop was ook bedoeld om, aan de hand van de ervaringen van de zomertocht, de noodzakelijke aanpassingen en onderhoud te doen. Door het mooie najaarsweer kregen we de kans om tot ver in november buitenschilderwerk te doen. Het probleem met de elektrische stuurautomaat is uiteindelijk opgelost door de installatie van een nieuw elektrisch kompas, wat dezelfde taal spreekt als de stuurautomaat. Nu nog eens op zee proberen of alles naar wens werkt. Een oude GPS, die het onderweg soms zonder aanwijsbare oorzaak af liet weten, is vervangen door een nieuwe. Hetzelfde lot onderging een lekkende drinkwaterpomp. De zonnepanelen op het dak van het dekhuis bleken niet meer te functioneren door verregaande corrosie van de aansluitpunten. Na flink zoeken hebben we een paar nieuwe zonnepanelen gevonden die precies tussen de beugels boven de kuip pasten. Hiermee, en met nog vele andere klussen is de lijst wel een stuk korter geworden, maar zeker niet volledig afgewerkt. Wel zijn de belangrijkste zaken gebeurd en de rest zal later vast wel eens komen.

 Kinderen

Dat er in een winter nogal wat kan veranderen, hebben we gemerkt bij onze kinderen. Beide gezinnen speelden al een paar jaar serieus met de gedachte om 'het roer eens flink om te gooien'. Daarbij werd vooral gedacht aan het buitenland en aan het gastheerschap.

Rens en John vonden hun droom in Fronville, in de Belgische Ardennen. Zij zagen in een voormalig dorpshotel de mogelijkheid voor een eigen woning en om op basis van Bed & Breakfast gasten te herbergen. De zeer forse verbouwing die het pand nodig had vormde voor hen eerder een uitdaging dan een belemmering. Sinds januari hebben ze Nederland verlaten.

Nynke en Ton zochten het in oostelijke richting en vonden hun gasthof in Bödefeld dat in het Duitse Sauerland ligt. Bij hen moet alleen een ruimte geschikt gemaakt worden als kinderslaapkamer. Behalve verder wat aanpassingen aan hun persoonlijke smaak zijn ze klaar om te starten. Met zeven appartementen, een restaurant en een zaal hopen ze hun droom te kunnen realiseren. Zij verhuizen eind mei en starten in juni dit jaar.

Ineens geen kinderen meer rond Oss en zelfs niet meer in Nederland. Een vreemd gevoel, waar we eerst toch even aan moesten wennen. Natuurlijk, wij waren de eerste die, al was het dan niet definitief, het land uitgingen. Maar nu is er in Nederland alleen een garagebox met onze spullen dat ons nog bindt. En onze familie, vrienden en kennissen, natuurlijk. We zien wel.

Plannen

De winter heeft geen verandering gebracht in de oorspronkelijke reisplannen die we voor het tweede jaar hadden. Dus hebben we ons met kaarten en pilots voorbereid op een reis naar Finland. Op de heenweg via de oostelijke Oostzeekusten, terug via de westkant. Tineke heeft de gastenvlaggen van de diverse landen al gemaakt. De vlag van de Åland eilanden was het moeilijkste. Die zullen we dus zeker moeten aandoen. Nog wat laatste voorbereidingen en dan gaan we op weg.